Władysław Strzemiński był słynnym malarzem
Malarz urodził się 21 listopada 1893 roku w Mińsku, a zmarł 26 grudnia 1952 roku w Łodzi. Był postacią wybitną – malarzem, teoretykiem sztuki, publicystą i pedagogiem. Tworzył awangardę w latach dwudziestych XX wieku. Stworzył także teorię unizmu. Walczył podczas I wojny światowej, został wówczas ranny, stracił rękę, nogę oraz wzrok w jednym oku. Kalectwo jednak nie powstrzymało jego malarskiej pasji. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Moskwie. Ożenił się z Katarzyną Kobro, mieli córkę Nikę Strzemińską. Władysław Strzemiński inspirował innych artystów, tworzył wyjątkowe obrazy, wokół niego skupiali się inni przedstawiciele awangardy.
Życie po II wojnie światowej
W 1945 roku został wykładowcą w PWSSP w Łodzi. W 1950 roku zwolniono go z pracy, ponieważ jego dzieła nie wpisywały się w doktrynę realizmu socjalistycznego. Starał się łączyć awangardę z socrealizmem, ale efekty nie były najlepsze. Przeżywał trudne chwile, rozpadło się jego małżeństwo, nie miał pieniędzy na życie. Zaczął utrzymywać się z malowania szyldów. Podobno zmarł z głodu, ale cierpiał też na gruźlicę, więc być może ta choroba przedwcześnie zakończyła jego życie. Pochowano go na Cmentarzu Starym w Łodzi. Nagrobek na grobie artysty zaprojektował Karol Tchorek w 1962 roku. Po latach jego córka, Nika Strzemińska, wydała książkę ze wspomnieniami o rodzicach. W latach 1948-1949 powstała seria obrazów solarycznych pn. Powidoki. Biograficzny film o tym artyście także zatytułowano Powidoki.